ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΤΩΝ 47?? ΠΑΡΟΥΣΑ
Αρχικά δεν είχα σκοπό να γράψω τίποτα! Οι αναρτήσεις στα media της ομάδας μου RODILIOS cycling club της ΕΟΠ και των τοπικών μμε, με κάλυψαν απόλυτα,πλην αυτό που αναφέρθηκε στην ηλικία και το come back!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Το 2019 αναδείχτηκα δύο φορές πρωταθλήτρια Ελλάδας και δύο φορές αργυρή βαλκανιονίκης! Παράλληλα, το σωματείο στο οποίο ανήκα μέχρι τότε τα τελευταία 6 χρόνια.Π.Σ.Ρόδου ”ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ”, ανέστειλε τη λειτουργία του! Αποφάσισα τότε,μαζί με το προπονητή μου, ότι ήταν μια ιδανική στιγμή για το μεγάλο αντίο! Το 2019 ,μεγάλη βοήθεια και παρέα έλαβα από την ομάδα του Ροδήλιου!!Έτσι μιας κι ήταν κι η ομάδα που ξεκίνησα τη ποδηλασία, ο πρόεδρος και φίλος Ioannis Papastamatakis , σε συζήτηση που είχαμε , μου είπε ότι η οικογένεια του Ροδήλιου ήταν ανοιχτή σε περίπτωση που ήθελα να κλείσω τη καριέρα μου εκει που ξεκίνησα!!
Αποφασίσαμε λοιπόν για αλλη μια χρονιά! Αρχές του 2020 ήρθε ο πρώτος τραυματισμός από πτωση ,που με καθήλωσε κάτω από το ποδήλατο για να έρθει λίγο αργότερα ο σοβαρότερος μετά από ατύχημα με τη μηχανή μου,στο κεφάλι και τον ώμο! Κάπου εκεί ,ο Σπύρος μου ”πε” ΤΕΛΟΣ!! Κάπου εκεί το πίστεψα κι εγώ!
Ο καιρός περνούσε, το κρυφό σαράκι όταν αγαπάς κάτι με έτρωγε! Συχνα πυκνά σε συζητήσεις, ο πρόεδρος με ”πειραζε” ΣΑΝ ΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΉ ΤΗς ΧΡΟΝΙΆς, μιας και δε κατάφερα ούτε ένα διασυλλογικό αγώνα να τρέξω!
Οκτωβριος 2020!! Αποφασίζω ότι θέλω να ξαναδοκιμάσω! Αλλά?? Πρώτα πρώτα πρέπει να πείσω το Σπύρο! Όταν του ανακοίνωσα τη σκέψη μου,η πρώτη αντίδραση ήταν”ΞΕΧΑΣΕ ΤΟ ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΟΧΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ”!!!Όσοι γνωρίζουν το Σπύρο ,καταλαβαίνουν!
Ομως ο πρωταθλητισμός σε κάνει να επιμένεις! Τελικά αφού τον έπρηξα , μου πε ότι θα κάνουμε κάποια test και θα μου πει,αλλά μόνο για την Ατομική χρονομέτρηση!! Τελικά, ξεκίνήσαμε και μου πε ότι εαν το Μάρτιο δε πατήσω τα WATT που υπολογίζει,ώστε στο πανελλήνιο να πατάω αυτά που χρειάζεται για να κερδίσω,να το ξεχάσω!! ‘ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ”!!!Και ευτυχώς ή δυστυχώς ό,τι λέει τα 15 χρόνια που μαι μαζί του,βγαίνει!Αποφάσισα να το ρισκάρω!! Το αποτέλεσμα ήδη το ξέρετε!
Είναι πολύ σημαντικό να ‘χεις σπουδαίους ανθρώπους κι επιστήμονες κοντά σου! Είναι πολύ σπουδαίο να ανήκεις σε σοβαρή και δυνατή ομάδα. Είναι σπουδαίο να χεις θετικούς ανθρώπους γύρω σου!
Ευχαριστώ λοιπόν το Ροδήλιο και το Γιάννη ΠΑΠΑΣΤΑΜΑΤΑΚΗ για την αμέριστη συμπαράσταση και ηθική υποστήριξη! Τους αθλητές της ομάδας μου για τη βοήθεια τους στο δυσκολο δρόμο της επαναφοράς! Τον Ανασταση ΜΑΝΟΥΚΙΑΝ που στις μεγάλες προπονήσεις στην αρχή έμενε πίσω μαζί μου προκειμένου να με στηριξει ψυχολογικα! Το ATLAS Specific training και το Νίκο ΜΑΝΤΙΚΟ , το μασερ μου Γιαννη ΦΙΛΊΠΠΟΥ και τη διατροφολόγο μου Ναταλία ΠΑΓΏΝΗ! Τέλος αυτόν που σχεδιάζει,οργανώνει, ανησυχεί και φροντίζει, εγώ στα 47 να κερδίζω με δυνατές επιδόσεις, το προπονητή μου!!
Θα πρέπει εδώ κλείνοντας να ευχαριστήσω όλους κι όλες εσας για τα απίστευτα μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης στη προσπάθεια μου! Μακάρι να μαι το ζωντανό παράδειγμα στους μικρούς αθλητές ώστε να προσπαθούν πάντα για το καλύτερο!
Η φανέλα αυτή την αφιερώνω στην ομάδα μου και στους γονείς που με τις ευχές και το λόγο τους όλο το δύσκολο χειμώνα με προέτρεπαν να συνεχίσω!!
