Ολοκληρώθηκε στις 13 Νοεμβρίου, η τρίτη καλλιτεχνική διαμονή για τη σύγχρονη κεραμική στο Κατάλυμα της Γαλλίας στη Ρόδο
Εκδηλώσεις

Ολοκληρώθηκε στις 13 Νοεμβρίου, η τρίτη καλλιτεχνική διαμονή για τη σύγχρονη κεραμική στο Κατάλυμα της Γαλλίας στη Ρόδο

Το πρόγραμμα καλλιτεχνικής διαμονής διοργανώνεται στο πλαίσιο του Μνημονίου Αλληλοκατανόησης που υπεγράφη μεταξύ της Πρεσβείας της Γαλλίας και του Γαλλικού Ινστιτούτου με την  Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου τον Ιούλιο του 2020 με σκοπό την ενίσχυση των πολιτιστικών δεσμών μεταξύ των δύο χωρών και βασίζεται στην ιδέα της κυρίας Αλίκης Μοσχή Gauguet, επίτιμης Προξένου της Γαλλίας στη Ρόδο.

Στόχος του εν λόγω προγράμματος είναι η ενδυνάμωση των  επαγγελμάτων  τέχνης στη Ρόδο μέσα από τη δημιουργία μιας πλατφόρμας ανταλλαγών που ενθαρρύνει τη συνάντηση των τοπικών παραδοσιακών τεχνικών με τις διαφορετικές τάσεις της σύγχρονης δημιουργίας.

Οι τρεις καλλιτέχνες διαφορετικών εθνικοτήτων και πρακτικών, κατά τη διάρκεια της δίμηνης διαμονής τους εξερεύνησαν το ροδιακό τοπίο, διδάχθηκαν από γνώστες της κεραμικής, επισκέφθηκαν εργαστήρια και γνώρισαν από κοντά την μακρόχρονη παράδοση της Ρόδου στην κεραμική. Η Ρόδος για δύο μήνες, αποτέλεσε το εργαστήριο για τους τρεις καλλιτέχνες με σκοπό να δώσουν μορφή στη σύγχρονη έρευνά τους.

Στην έκθεση που πραγματοποιήθηκε από τις 11 έως τις 13 Νοεμβρίου στο Γαλλικό Κατάλυμα, και την οποία επισκέφθηκε πλήθος κόσμου, σχολεία καθώς και οι τελευταίοι επισκέπτες του νησιού, οι τρεις καλλιτέχνες παρουσίασαν στο κοινό της Ρόδου  τα στοιχεία αυτά πάνω στα οποία επικεντρώθηκε η έρευνα τους.

Elina Belou – Περιπλάνηση 

«Υπάρχουν, ως αφετηρία, κρυφά μέρη, ένα βουνό, το εσωτερικό ενός κτιρίου, κήποι, αντικείμενα, μονοπάτια, η μεγαλοπρέπεια των μουσείων.

Για αυτήν την καλλιτεχνική διαμονή στη Ρόδο, ήθελα να δουλέψω με πρώτες ύλες που μάζευα κατά τη διάρκεια της περιπλάνησης μου. Οραματιζόμουν την έρευνα ως μια χαρτογράφηση των τοπικών πρώτων υλών: υλικά, σχήματα και σχέδια.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εξερεύνησα διάφορα εδάφη, φυτά, στάχτες και άλλους θησαυρούς που ήταν οι πρώτες ύλες της δουλειάς μου και το τελικό μου installation.

Επίσης, εμπνεύστηκα από αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, ιστορικές μορφές και γεωλογικά γεγονότα.

Τα κεραμικά είναι σαν σημειώσεις ενός σημειωματάριου έρευνας: κάθε φόρμα, κάθε βάζο είναι αποτέλεσμα ενός πειράματος».

Τερψιχόρη Σαββάλα

«Το έργο μου κατά τη διάρκεια αυτής της διαμονής επικεντρώνεται στο «επίνητρον», ένα κεραμικό προστατευτικό μηρών το οποίο φορούσαν οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα πάνω στα πόδια τους όταν έγνεθαν το μαλλί και την προσωπική μου ερμηνεία αυτού, μέσα από την κεραμική.

Η Πηνελόπη απεικονίζεται συνήθως με ένα επίνητρον, επομένως σχετίζεται με μια δραστηριότητα που κάνει κανείς ενώ περιμένει. Να γυρίσει ο Οδυσσέας, να τελειώσει η κρίση.

Όταν άρχισα να το δουλεύω, συνειδητοποίησα ότι φτιάχνοντάς το αντιγράφω τη δουλειά εκείνων των γυναικών πριν από εμένα. Όσο ο πηλός είναι ακόμα υγρός, πρέπει να τον δουλέψω στον μηρό μου, να τον βάψω, να τον σμιλέψω, χωρίς να μπορώ να κινηθώ μέχρι να στεγνώσει ο πηλός. Έγινε η συσκευή για να βοηθήσει τη δική μου αναμονή.

Οι Ρόδιοι παλαιότερα έβαζαν ειδικά βάζα έξω από τα σπίτια τους για να τους προστατεύουν, να κρατούν το κακό μακριά. Και σιγά σιγά κατάλαβα τι συμβόλιζε για εμένα το επίνητρο: μια προστατευτική πανοπλία που κρατά τον έξω κόσμο μακριά ενώ εστιάζουμε στον εσωτερικό μας κόσμo. 

Τα μετέτρεψα σε ναό. Ένας τρόπος να λατρεύεις τον εαυτό σου, να τον προστατεύεις, να κάνεις προσφορές όχι σε έναν άγνωστο θεό αλλά σε σένα. Σε μερικά έχω χρησιμοποιήσει σύμβολα προστασίας, όπως η γοργόνα, ένα τρομακτικό γυναικείο πλάσμα που ήταν συνώνυμο με τη μητέρα θεά. Μια απειλητική αλλά και καθοδηγητική οντότητα, όπως και οι περισσότερες γυναίκες».

Vincenzo Formisano

Ο Vincenzo Formisano έχει τιμηθεί ως «Maestro d’arte» και ειδικεύεται στην Αναγεννησιακή ιταλική τεχνική Majolica από το 2001. Το ατελιέ του στη Φλωρεντία είναι ανοιχτό σε καλλιτέχνες και αρχάριους «επειδή η αγγειοπλαστική δεν είναι μόνο ο πηλός, αλλά και οι άνθρωποι. Μέσω της κεραμικής μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με την ιστορία μας και να γίνουμε μέρος μιας κοινότητας»

Πράγματι, το έργο του Vincenzo για την καλλιτεχνική διαμονή της Ρόδου συνδυάζει την αγγειοπλαστική εμπνευσμένη από τον παραδοσιακό λαϊκό χορό ερμηνεύοντας την αλληλεπίδραση του καλλιτέχνη με τους ντόπιους και τους τουρίστες του νησιού.

Το πρόγραμμα καλλιτεχνικής διαμονής διοργανώνει  το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος  σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου την Γαλλική Προξενική Αρχή στη Ροδο και την  υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, του Γαλλικού Ινστιτούτου Παρισιού και της Σχολης Καλών Τεχνών Αθηνών