«Είμαστε ψυχικά νεκροί, τα ισόβια να είναι ισόβια», είπε ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη και αποκάλυψε: «Δεν άντεξα να μπω στο νεκροτομείο. Πήρα όλα τα πράγματα της, ήταν οι αναμνήσεις μας. Πήρα ακόμα και τα φρούτα που είχε αγοράσει διότι τα είχε πάρει για το εαυτό της και τα έριξα μέσα στον τάφο» – Για τους καταδικασμένους δολοφόνους είπε: «Τι να σχολιάσω ότι πήγαιναν για καφεδάκια, γυμναστήρια, συνέχιζαν την ζωούλα τους μετά το έγκλημα;»
«Ηθικοί αυτουργοί οι γονείς τους»
«Είμαι πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη. Να ζητήσω συγγνώμη διότι δεν μπορούμε κάποιες φορές να κρατήσουμε την ένταση μας» είπε ο πατέρας του θύματος ξεκινώντας την κατάθεσή του στο ακροατήριο, μια κατάθεση η οποία άρχισε έπειτα από αρκετές διακοπές της διαδικασίας. «Θα ζητήσω να υπάρχει μία δικαιολογία για την μάνα της Ελένης. Εγώ θα σταθώ στο γεγονός ότι είμαι αναφαίρετο δικαίωμα να υπάρχει νομική εκπροσώπηση των κατηγορουμένων, ωστόσο, θα πρέπει η ελληνική Πολιτεία να βλέπει και τις οικογένειες των θυμάτων και να προχωρούν οι διαδικασίες πιο γρήγορα» επισήμανε ο κ. Τοπαλούδης και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο χαρακτήρα της κόρης του, την οποία έχασε τόσο γρήγορα και με αυτόν τον φρικτό τρόπο.
«Η Ελένη ήταν πρόσχαρη, ευδιάθετη, συνεπής στα μαθήματα, συμμετείχε σε όλες τις δραστηριότητες. Ήταν υπεύθυνη και ήθελε να βοηθάει τους συνανθρώπους της πάντα, αυτό της είχαμε εμφυσήσει. Ήταν πάντα άνθρωπος. Αυτά ήταν τα όπλα που δώσαμε στο παιδί μας», συνέχισε ο πατέρας του θύματος για να αναφερθεί κατόπιν στις τελευταίες τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαν με το παιδί του στις 26 και 27 Νοεμβρίου του 2018, καθώς και στις ημέρες που ακολούθησαν όταν πια η σορός της κόρης του είχε βρεθεί μέσα στη θάλασσα, στον όρμο «Φώκια» της Ρόδου, και ο ίδιος έπρεπε να μαζέψει τα προσωπικά της αντικείμενα από το σπίτι.
Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της κατάθεσή του ο κ. Τοπαλούδης ανέφερε: «Την Τετάρτη δυστυχώς δεν απαντούσε στα τηλέφωνα. Την επόμενη ημέρα άρχισε να μας κυριεύει το άγχος. Άρχισαν να μας κυριεύουν οι άσχημες σκέψεις. Την Παρασκευή πήραμε κι άλλα τηλέφωνα, τον σπιτονοικοκύρη, φίλους και τελικά πήγαμε στο ΑΤ στο Διδυμότειχο και κάναμε δήλωση εξαφάνισης. Την ίδια ημέρα αργότερα με πήρε τηλέφωνο ένας αστυνομικός, συγγενής μας και πήγα στο αστυνομικό τμήμα. Αμέσως κατάλαβα. Είδα το βλέμμα συμπόνιας στους αστυνομικούς και τα δακρυσμένα μάτια. Εκεί έπεσε όλος ο κόσμος μου, ήρθε ένα απόλυτο κενό στη ψυχή μας. Όταν γύρισα σπίτι δεν μπορούσα να πω κάτι, απλά έκανα ένα απλό νεύμα. Να μην συμβεί σε κανέναν να δει μία μάνα να κλαίει και να μαλλιοτραβιέται όταν ακούει τον θάνατο του παιδιού της. Προσπαθήσαμε να μαζέψουμε κομμάτια μας, να βρούμε αεροπορικά εισιτήρια και να πάμε στη Ρόδο. Εγώ δεν άντεξα να μπω στο νεκροτομείο. Μπήκε μόνο ο αδελφός μου. Την επόμενη ημέρα μας έδωσαν κλειδιά από διαμέρισμα της Ελένης. Είναι το δεύτερο πιο συγκλονιστικό που βιώνει ένας γονιός που έχει χάσει το παιδί του. Τρέχανε τα δάκρυα όταν μπήκαμε στο σπίτι. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι το πλυντήριο ήταν ακόμα αναμμένο. Είχε αποτσίγαρα και στο τραπέζι κάποιες τσιχλίτσες. Πήρα όλα τα πράγματα της, ήταν οι αναμνήσεις μας. Πήρα ακόμα και τα φρούτα που είχε αγοράσει διότι τα είχε πάρει για το εαυτό της και τα έριξα μέσα στον τάφο. Δεν ήθελα να αφήσω τίποτα που ήταν της Ελένης».
Ακολούθως, ο κ. Τοπάλούδης αναφέρθηκε στο ταξίδι της επιστροφής από τη Ρόδο στο Διδυμότειχο και την κηδεία της κόρης του. Στην κατάθεσή του ανέφερε: «Σκεφτόμουν να ανέβει λίγο πιο ψηλά το αεροπλάνο μπας και το άψυχο σώμα της Ελένης συναντήσει την ψυχή της και ζωντανέψει ξανά. Το τραγικότερο δράμα που μπορεί να ζήσει ένας γονιός είναι να συνοδέψει το παιδί του στην τελευταία κατοικία. …».
«Γολγοθάς εκβιασμών»
Μάλιστα κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του ο κ. Τοπαλούδης αναφέρθηκε και στον βιασμό που είχε υποστεί η κόρη του ένα έτος πριν δολοφονηθεί. Ο ίδιος εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε η 21χρονη όταν πήγε να τον καταγγείλει στις αρχές και επισήμανε ότι από τότε το παιδί του ζούσε μέσα σε κλίμα εκβιασμού. «Το κορίτσι μας βίωνε το ψυχολογικό Γολγοθά των εκβιασμών. Γιατί δεν το είπε σε μας; Είμαστε σίγουροι ότι ζούσε τον Γολγοθά της», κατέθεσε χαρακτηριστικά ο πατέρας της Ελένης και αναφερόμενος στη στάση των δυο νεαρών κατηγορουμένων αμέσως μετά τη δολοφονία της κόρης του είπε: «Τι να σχολιάσω ότι πήγαιναν για καφεδάκια, γυμναστήρια, συνέχιζαν την ζωούλα τους μετά το έγκλημα; Ότι αυτός (σ.σ΄. κατηγορούμενος με Αλβανική καταγωγή) είχε ξαναβιάσει και μάλιστα κορίτσι ΑΜΕΑ;».
Ο κ. Τοπαλούδης, όπως είχε κάνει και κατά την κατάθεσή του ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, ανέφερε ότι στο εξοχικό σπίτι του Ροδίτη κατηγορούμενου, στο οποίο είχε βρεθεί η κόρη του το βράδυ που βιάσθηκε και δολοφονήθηκε, πήγαιναν και άλλες κοπέλες. Παράλληλα, επέρριψε ευθύνες και στους γονείς των κατηγορουμένων , λέγοντας ότι αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί και της δολοφονίας Ελένης και των ιδίων τους παιδιών. «Όταν έβγαζαν τα μαχαίρια από δημοτικό, όταν ήταν ο φόβος και ο τρόμος, τι έκαναν για τα παιδιά τους; Απολύτως τίποτα αλλά το έπαιζαν και νταήδες. Ενίσχυαν την θρασύδειλη συμπεριφορά των παιδιών τους. Έβριζαν και έφτυναν τους εκπαιδευτικούς. Εξαφάνιζαν οτιδήποτε έπρεπε να εξαφανιστεί, στρώμα, κινητά κ.ά. Και η γιαγιά και ο θείος άκουγαν κραυγές τρόμου κόρη μας. Το παιδί μας σπάραζε και αυτοί έκαναν τους κουφούς», ανέφερε ο πατέρας του θύματος για να προσθέσει: «Τα ισόβια να είναι ισόβια για τέτοια ειδεχθή εγκλήματα».
Ένταση συνηγόρων με την μητέρα της Ελένης
Από την πλευρά της η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, Κούλα Αρμουτίδου, κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της στο ακροατήριο, ανέφερε για την κόρη της: «Το παιδί μου ήταν ένα καλό παιδί, με φιλότιμο, καλοσυνάτο. Δεν είχε πονηριά, δεν ήταν αγαθιάρα αλλά ήθελε να πιστεύει στο καλό…. Όταν βγήκαν αποτελέσματα και πέρασαν στη Ρόδο, εμείς κλαίγαμε. Πως δεν την έφερα στην Κομοτηνή; Έχω μετανιώσει χίλιες φορές. Πως την άφησα σε αυτό το νησί των βιαστών και των δολοφόνων; Της έλεγα να προσπαθεί, τίποτα δε μας χαρίζεται, τα αγαθά κόποις κτώνται. Εγώ και ο πατέρας της με την αξία κάναμε ό, τι κάναμε. Εδώ και 40 μήνες και 3 ημέρες δυστυχώς εγώ αδυνατώ να πάω στο σχολείο» τόνισε η μητέρα της 21χρονης φοιτήτριας, δασκάλα στο επάγγελμα.
Συνεχίζοντας την κατάθεσή της η μητέρα της 21χρονης ανέφερε: «Με την Ελένη μιλάγαμε κάθε ημέρα στο τηλέφωνο. Στα social media σχεδόν ποτέ. Θυμάμαι ότι είχαμε μιλήσει Σαββατοκύριακο και μου έλεγε τι φαγητά θέλει όταν θα έρθει. Δευτέρα, Τρίτη μιλήσαμε. Από την Τετάρτη αρχίσαμε να ψάχνουμε. Πέμπτη με έζωσαν τα φίδια. Παρασκευή πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα και μπήκε σε ένα υπολογιστή έψαξα και δε μου άρεσε το ύφος του. Μας είπε «όλα καλά θα πάνε»… Από όταν το μάθαμε, δε θυμάμαι τίποτα, μόνο ένα σκοτάδι, κενό. Μόνο τη λακκούβα που ανοίξανε θυμάμαι, το χαντάκι…».
Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της κατάθεσης της κυρίας Αρμουτίδου, οι τόνοι ανέβηκαν στο δικαστήριο, όταν υπεράσπιση της υπέβαλλε ερωτήσεις για την επικοινωνία που είχε με την κόρη της και τα χρήματα που της έστελνε. «Τι είναι αυτά που λες δεν ντρέπεσαι; Είναι ελεεινός, δεν τον αντέχω! Χάνω το παιδί μου και με τι ασχολείσαι;», απάντησε η μητέρα του θύματος στο συνήγορο και ζήτησε από το δικαστήριο να επιβάλλει και πάλι ισόβια στους δυο κατηγορούμενους.
«Βρέθηκαν κηλίδες αίματος μεταξύ άλλων στο μπάνιο, στο ταβάνι, στους τοίχους, στα πλακάκια του μπάνιου, στο χώρο της κουζίνας, στο πάτωμα, στη σφουγγαρίστρα και στον κουβά» κατέθεσε στη συνέχεια στο δικαστήριο η Σοφία Γκούγκουρα, πραγματογνώμονας της ΕΛ.ΑΣ., η οποία εξέτασε τα όσα προέκυψαν από τα στοιχεία DNA που συλλέχθηκαν από τη εξοχική κατοικία του Ροδίτη κατηγορούμενου. «Το σίδερο δεν έδωσε κάτι αξιοποιήσιμο για την ανάλυση. Έμαθα ότι ήταν και στη θάλασσα. Το σπίτι είχε στοιχεία που έδειχναν ότι είχε καθαριστεί για παράδειγμα στο μπάνιο. Το DNA πρέπει να το σκεφτούμε ως μία χαρτογράφηση. Όταν υπάρχει διασπορά βιολογικού υλικού σε
