Το Βραβείο Κοινωνικής Ποίησης κέρδισε ο Ρόδιος λογοτέχνης Γεώργιος Πάττας στον 11ο Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό της Αμφικτυονίας Ελληνισμού με ελεύθερο θέμα, που είναι αφιερωμένος στη μνήμη των θυμάτων των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Το ποίημά του με τίτλο «Ορθοδοξία, η αστείρευτη δύναμη της Ελλάδας» ήταν αυτό που του χάρισε την εν λόγω διάκριση και συμπεριλαμβάνεται μάλιστα στην Ανθολογία Κ’ Παγκόσμιου Ποιητικού Διαγωνισμού – 2022.
Το Βραβείο υπογράφεται από τον πρόεδρο της Αμφικτυονίας Ελληνισμού Δημήτρη Μπουκόνη, τη γ.γ. Βασιλική Αϊναλή και την Επιτροπή Βραβεύσεων που απαρτίζεται από τα κάτωθι μέλη:
1. Ζήτα Καλογιάννη
2. Νέλη Λαγάκου
3. Δημήτρη Μπουκόνη
4. Αντώνη Μπουσμπούκη
5. Ανέστη Μωϋσιάδη
6. Αθανάσιο Τρίψα
7. Αναστασία Χατζή
Ακολουθεί το ποίημα:
«Ορθοδοξία, η αστείρευτη δύναμη της Ελλάδας»
Γεωργίου Ι. Πάττα
«Η δύναμη της ψυχής του Έθνους μας λέγεται πίστη,
απεριόριστη αυτή η ισχύς, ατέλειωτη, μεγίστη.
Συνυφασμένη η ιστορία μας, πάντα με την θρησκεία,
έτσι εκαταφέραμε, να γράψουμε ιστορία.
Η Ορθοδοξία αιώνιο φως, που διώχνει το σκοτάδι,
καντήλι αναμμένο εσαεί, με άσωστο το λάδι.
Απ’την στιγμή της βάφτισης, λαμβάνουμε την χάρη,
το Άγιο Πνεύμα αιώνια, σε δράκο, καβαλάρη.
Υπάρχουν Άγιοι άνθρωποι, γέροντες και παπάδες,
λόγια Χριστού χαρίζουνε, δεν ειν’παραμυθάδες.
Τα θαύματα αμέτρητα, αγγέλοι μας τα δείχνουν,
με την καρδιά τα βλέπουμε, με αγιασμό που ρίχνουν.
Η μάνα μας η Παναγιά, που όλους μας σκεπάζει,
η Θεία παρουσία της, όλα τα αγιάζει.
Ο Άης Νικόλας ο θαλασσινός, τους ναυτικούς προσέχει,
για τις φουρτούνες της ζωής, ασπίδα τους παρέχει.
Ο Άγιος Γιώργης ο Τρανός και η Αγιά Μαρκέλλα,
με προσευχή χαρίζουνε, παράδεισου κορδέλα.
Κι αν θέλεις να’ναι φανερά τα εξαφανισμένα,
τον Άγιο Φανούρη κάλεσε, τα μάτια εκεί στραμμένα.
Τον Πανορμίτη δέησε, Ταξιάρχη αρχαγγέλων,
Φρουρός και φύλακας αυτός, ανθρώπων και αγγέλων.
Σταυρό με τρία δάχτυλα, οι Ορθόδοξοι τον κάνουν,
αμέτρητα ειν’τα καλά, που απ’τον Θεό λαμβάνουν.
Αρρώστιες και συμφορές, όλα τα γιατρεύουν,
οι Άγιοι που αιώνια, αυτοί μας προστατεύουν.
Χρειάζεται αληθινά τις προσευχές να στέλνεις,
με νότες σου τα δάκρυα, να υμνείς μα και να ψέλνεις.
Όταν στα εικονίσματα πας για να προσκυνήσεις,
να μην ξεχνάς τον διπλανό, αν θες να ωφελήσεις.
Όταν με θυμιατό καπνό, τον στέλνεις στα ουράνια,
βλέπεις Θεό αληθινό ωσάν τα Θεοφάνεια.
Σε Εκκλησίες και μονές απανταχού της χώρας,
την προστασία βρίσκουμε, στο ξέσπασμα της μπόρας.
Κι ασ’την ψυχή σου ανοιχτή, για του Χριστού τα δώρα,
αν θέλεις πλούσιος να γενείς, τους άλλους παρηγόρα.
Την ταπεινότητα σαν άνθρωπος, να μάθεις, να μυείσαι,
μην προσκυνάς τα υλικά, την πολυτέλεια σβήσε.
Πίστη, αγάπη, προσευχή, συστατικά ευτυχίας,
στόχο προς τον Παράδεισο, αγγέλων συμμαχίας».
