Θλίψη και συγκίνηση στο νησί της Ρόδου, καθώς την Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2022 το βράδυ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 43 ετών ο συμβολαιογράφος Σταύρος Κουταλιανός.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, βρίσκονταν μαζί με δύο ροδίτες φίλους του σε ξενοδοχείο των Αθηνών, όταν αισθάνθηκε αδιαθεσία και ζήτησε να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο.
Αμέσως ξεκίνησε διαδικασία μεταφοράς στο Ιατρικό Αθηνών, όπου σύμφωνα με πληροφορίες της ΡΟΔΙΑΚΗΣ οι διασώστες και οι γιατροί διέγνωσαν αμέσως οξύ έμφραγμα και προχώρησαν στις δέουσες και προβλεπόμενες διαδικασίες.
Παρά τις προσπάθειές, δυστυχώς ο Σταύρος Κουταλιανός κατέληξε, βυθίζοντας έτσι στο πένθος τους φίλους, τους συγγενείς και βέβαια την οικογένειά του.
Το γεγονός ανακοίνωσε με ανάρτησή του στην προσωπική του σελίδα στο Facebook ο βουλευτής Δωδεκανήσου Γιάννης Παπάς
Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου Βασίλης Περίδης με ανάρτηση του στη σελίδα του στο facebook έγραψε τα εξής :
Έφυγε σήμερα από κοντά μας ο εκλεκτός φίλος και συνάδελφος συμβολαιογράφος Σταύρος Κουταλιανός. Το άγγελμα του ξαφνικού θανάτου του μας σόκαρε όλους . Ο Σταύρος ήταν μία μοναδική πολυδιάστατη προσωπικότητα . Ευφυής, με χιούμορ, άριστη παιδεία, πνευματική καλλιέργεια και επιστημονική κατάρτιση, αλλά και με ευαισθησία για τον συνάνθρωπο του και τα κοινωνικά προβλήματα. Η κοινωνία της Ρόδου θα γίνει φτωχότερη από την απουσία του. Αντίο φίλε Σταύρο .Θα μας λείψεις. Καλό Παράδεισο.
Ο Δικηγόρος Μιχάλης Νιοτής
Δεν θα βάλω φωτογραφία εγώ, που γελάμε μαζί, που σπάμε πλάκα, που πίνουμε καφέ, που τρώμε, που καθόμαστε παρέα με φίλους. Και να θελα, δεν θα ξερα ποια να πρωτοδιαλέξω. Αμέτρητες οι αναμνήσεις που μοιραστήκαμε μαζί στην Κομοτηνή και στη Ρόδο. Η αγκαλιά σου ήταν πάντα ανοιχτή, όχι για μένα μόνο, για όλους. Όλοι χωρούσαν μέσα σ’ αυτήν.
Ήταν τόσο μεγάλη που χανόσουν μέσα της. Σε μια μεριά της κούρνιαζαν τ’ αστεία, τα γέλια κι οι χαρές. Όχι οι λύπες κι οι στεναχώριες. Αυτές τις κρατούσες μόνο για σένα κι ας σε τυρρανούσαν. Μόνο το μαξιλάρι που αγκάλιαζες σφιχτά ήξερε τους πόνους της καρδιάς σου και τις απόκρυφες σκέψεις σου. Δεν ήθελες να βαραίνεις τους φίλους σου μ’ αυτά. Μόνο το γέλιο και το χαμόγελο είχαν θέση στην παρέα σου. Λίγο παραπέρα οι ατέρμονες νομικές κουβέντες και οι συμβουλές σου.
Πάντα απαντούσες αγόγγυστα σ’ ότι σε ρωτούσαμε κι ας γινόμασταν κουραστικοί όσο δεν πάει. Πότε δεν είπες όχι σε κανένα μας. Με υπομονή και καρτερικότητα μας άκουγες προσεκτικά και μας έδινες τα φώτα του λαμπερού μυαλού σου. “Σας αγαπώ” είπες στους δύο καλούς σου φίλους, που ήταν δίπλα σου, όταν “έφευγες” μακρυά μας. Όλους μας αγαπούσες και όλοι σε αγαπούσαμε Σταύρο! Δεν μπορώ να φανταστώ πια τα μέρη που συχνάζαμε μαζί χωρίς εσένα. Όλα θα τα σκιάζει η βουβαμάρα και η παγωνιά. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν θ’ ακούω πια από μακρυά το βροντερό σου γέλιο και τη δυνατή φωνή σου, να με τραβούν σα μαγνήτης κοντά σου. Όλα θα ναι μονότονα και παγερά χωρίς εσένα.
Θα λείψεις σ’ όλους μας. Καλό ταξίδι καλέ μου φίλε Σταύρο Κουταλιανέ και καλή αντάμωση εκεί πάνω, που θα ξαναβρεθούμε μια μέρα για να μου πεις όσα κράταγες τόσα χρόνια μόνο για σένα. Κουράγιο Αθηνά και Μιχάλη. Κουράγιο σε όλους τους φίλους του … Τίποτα δεν θα είναι το ίδιο πια χωρίς το Σταύρο …
Ο Αντιδήμαρχος – Γιατρός Γιώργος Τριάντος
Ίδια πίκρα, ίδιος πόνος, ίδιος τρόπος με τον Τάσο μας. Χρυσούλα, Τάσος, Σταύρος. Πόση θλίψη να αντέξει η οικογένεια, η Αθηνά και ο Μιχάλης. Καλό ταξίδι Σταύρο μας, θα μας λείψει το φωναχτό γέλιο σου, η κουλτούρα σου και η καλοσύνη σου.
Ο Δικηγόρος Ιωάννης Κουμπιάδης
Το πρώτο βράδυ μου, το 1971 , σαν φοιτητής το πέρασα στο σπίτι του πατέρα σου , φοιτητού ακόμη τότε της Ιατρικής στη Θεσ/νίκη.
Το πρώτο μου δικηγορικό γραφείo , το βρήκα έτοιμο το 1978 από την μητέρα σου την Αθηνά , όταν ακολούθησε τότε τον αξιολάτρευτο Τάσο για την ειδικότητα του ως δερματολόγου.
Στο πρώτο μεγάλο πόνο σας ήμουν δίπλα σας . Ακόμη οι φωτογραφίες του γιού μου , μικρού τότε στο ίδιο σχολείο με την μικρή λατρεμένη αδελφή σου, τη Χρυσούλα , που έκοψε το νήμα της ζωής της η επάρατη , στην πιο τρυφερή της ηλικία , αφήνουν ανεξίτηλη την μνήμη όλων.
Ακολουθεί η οδύνη από τον ξαφνικό θάνατο του υπέροχου πατέρα σου ,ιατρού, του Τάσου μας, που τόσο πολλά προσέφερε στην κοινωνία και είχε ακόμη πολλά να προσφέρει , σε ιατρικό συνέδριο στη Κύπρο , γενέτειρα της Αθηνάς Κυριακίδου Κουταλιανού .
Εσύ φίλε μου Σταύρο , πως τα κατάφερες , τώρα σε τόσο μικρή ηλικία, τόσο πληθωρικός και πολυτάλαντος ;
Πριν κλείσει το φετεινό καλοκαίρι είχα τη τύχη να περάσουμε μια υπέροχη βραδυά καλεσμένος από μένα και τη Ροδούλα . Είχαμε μια εκ βαθέων (de profundis) διαλογική συζήτηση . Μου έλεγες ότι σου άρεσε , ότι ανακάλυψες μια μαγική περιοχή που δεν ξαναήλθες και αποθανάτισες στο κινητό σου τη στιγμή , το τοπίο και την απλότητα, που απολάμβανες πραγματικά . Σου παραπονέθηκα ότι δεν έφερες την Αθηνά . Υποσχέθηκες την επόμενη φορά.
Τέλη του Οκτώβρη σου έστειλα μήνυμα στο κινητό ότι ήταν τελευταία μέρα της σαιζόν και να τηρήσεις την υπόσχεση σου . Να έλθεις , να φέρεις και την Αθηνά. Μου απάντησες πόσο λυπάσαι, που δεν θα μπορέσεις, γιατί ήσουν στο Καστελλόριζο..
Προχτές έπινα καφέ με αγαπημένη μας συνάδελφο σε επαγγελματικό ραντεβού . Πολλοί καλοί σου φίλοι ήταν στο τραπέζι που σε έβρισκα για καφέ. . Δεν ήσουν εκεί. Ρώτησα την συνάδελφο μου αν σε είδε . Μου είπε όχι.
Χτες βράδυ κοιμήθηκα σχετικά νωρίς .Ξέχασα το κομπιούτερ ανοικτό όλη την νύκτα . Ξύπνησα στις 6 το πρωί και πήγα να το κλείσω και έπεσα πάνω σε μια από τις πιο θλιβερές ειδήσεις της ζωής μου. Εφυγε από κοντά μας ο Σταύρος μας !
Θα κλείσω με τα ίδια λόγια του καλού φίλου γιατρού Γιώργου Τριάντου , που νομίζω ότι ταιριάζουν στο παραπάνω μικρό χρονικό οδοιπορικό μου και με εκφράζουν απόλυτα :
Ίδια πίκρα, ίδιος πόνος, ίδιος τρόπος με τον Τάσο μας. Χρυσούλα, Τάσος, Σταύρος. Πόση θλίψη να αντέξει η οικογένεια, η Αθηνά και ο Μιχάλης. Καλό ταξίδι Σταύρο μας, θα μας λείψει το φωναχτό γέλιο σου, η κουλτούρα σου και η καλοσύνη σου.
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ .ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
