ΚΥΡΙΛΛΟΣ: δια της χάριτος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Μητροπολίτης της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Ρόδου, προς τον ιερό Κλήρο και τον φιλόχριστο Λαό της καθ̉ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.
«Κατήλθες εν τοις κατωτάτοις της γης και συνέτριψας μοχλούς αιωνίους, κατόχους πεπεδημένων, Χριστέ, και τριήμερος, ως εκ κήτους Ιωνάς, εξανέστης του τάφου.»
Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
«Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί· Πάσχα Κυρίου Πάσχα».
Οι πανηγυρικές κωδωνοκρουσίες εξαγγέλουν και εφέτος, μέσα στη μυροβόλο ανοιξιάτικη αυτή νύκτα το μοναδικό γεγονός της τριημέρου από του τάφου Αναστάσεως του Σωτήρος Χριστού. Ο νικηφόρος ύμνος «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας…» επαναλαμβάνεται και εφέτος μυριόστομος στους Ναούς μας και ανεβαίνει χαιρετισμός χαράς και ειρήνης στα χείλη μας.
Ο Εσταυρωμένος και Ενταφιασμένος Χριστός κατέβηκε στα κατώτατα μέρη της γης, στον Άδη, και συνέτριψε τους μοχλούς που κρατούσαν για αμέτρητα χρόνια αιχμαλώτους τους νεκρούς. Τους νεκρούς δεν μπορούσαν να είναι ελεύθεροι, να έχουν ειρήνη. Εκεί, στον Άδη, ο Ιησούς συνάντησε όλους τους απ αἰώνων θανόντας, οι οποίοι βίωναν τον θάνατο διότι ήταν μακριά από τον Ζωοδότη Θεό. Βρίσκονταν εκεί όπου δεν υπάρχει αγάπη, ειρήνη, ελευθερία. Εκεί όπου δεν υπάρχει αγάπη δεν υπάρχει ζωή. Φθάνοντας εκεί, τους κράτησε από το χέρι και, μετά από τρεις ημέρες, σηκώθηκε αναστημένος από τον τάφο, και μαζί του τους επανάφερε στη ζωή. «Ας νιώσει αγαλλίαση η κτίση, ας ευφρανθούν όλοι οι άνθρωποι επί της γης· διότι ο εχθρός άδης έχει κατά κράτος ηττηθεί και απογυμνωθεί από τη δύναμή του». Ο Χριστός ανέστη ως νικητής του θανάτου για να λύσει την έχθρα που υπάρχει μεταξύ μας και να μας συμφιλιώσει με τον Θεό. Με την Ανάσταση δεν είμαστε πια ξένοι μεταξύ μας, αλλά ανήκουμε στον ίδιο Πατέρα, σε μία οικογένεια, και αποτελούμε το οικοδόμημα του Θεού, που είναι το ίδιο του το Σώμα: η Εκκλησία.
Ο «Άδης» είναι η βιβλική ονομασία που σημαίνει την πραγματικότητα του θανάτου, την κατάσταση του σκότους και της απελπισίας, της καταστροφής, της απόλυτης μοναξιάς, και το χάσμα που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ του καθενός μας με τον Θεό. Είναι η κατάσταση όπου υπάρχει έλλειψη νοήματος σε όλα τα επίπεδα της ζωής˙ όπου έχουν χρεωκοπήσει οι ανθρώπινες σχέσεις. Είναι η διάλυση της ενωτικής δύναμης που συγκροτεί κοινωνίες όπου οι άνθρωποι ζουν αρμονικά. Ο άνθρωπος δεν είχε πλαστεί για να ζει μόνος του και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο με τις δικές του ενέργειες. Δημιουργήθηκε από την ελεύθερη αγάπη του Θεού ώστε να εκφράζεται από τον άνθρωπο η ελευθερία και η αγάπη. Σκοπός της δημιουργίας αυτής είναι η ενότητα των πάντων, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, ώστε δια της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων να εκφράζεται η φιλάνθρωπη αγάπη του Θεού. Γι’ αυτό, αν θέλουμε να λαμπρύνουμε την πανήγυρη της Αναστάσεως, οφείλουμε να δείξουμε την τελειότερη αλληλεγγύη που υπάρχει. Όπως ψάλλουμε «αλλήλους περιπτυξώμεθα», να αγκαλιασθούμε μεταξύ μας και να συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλον, ώστε να ενωθούμε όλοι μαζί με τον Αναστάντα Χριστό και, με αυτόν τον τρόπο, να διακηρύττουμε το «Χριστός Ανέστη» σε όλη την οικουμένη.
Ενώ εμείς απόψε πανηγυρίζουμε, οι σειρήνες του πολέμου ηχούν συνεχώς και οι βομβαρδισμοί σκοτώνουν αθώους ανθρώπους. Σε άλλα μέρη του κόσμου, διάφορα οικονομικά συμφέροντα έχουν φέρει τη φτώχεια και τη δυστυχία σε πολλούς, αφαιρώντας τους τη δυνατότητα να προμηθευτούν βασικά αγαθά επιβίωσης, και προκαλώντας θανατηφόρες ασθένειες στους ίδιους και στους αγαπημένους τους. Συνάμα, καθημερινά χάνονται ζωές από παράλογες φονικές επιθέσεις και κακοποιούνται βάναυσα μικροί και μεγάλοι. Τι παραφροσύνη! Με όλα αυτά που γίνονται, στ ἀλήθεια, υπάρχει λύτρωση μέσα από τον Σταυρό και την Ανάσταση; Ο Χριστός ανέστη; Και απαντάμε εμφατικά: «Ναι»! «Αληθώς ανέστη ο Κύριος!». Οι αρχές και εξουσίες, οι κυρίαρχοι του σκοτεινού τούτου κόσμου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό αρνούνται να το αποδεχθούν.[1] Αυτό που θέλουν είναι να παραπλανούν τον κόσμο λέγοντας ότι υπάρχει μια άλλη και καλύτερη ζωή από αυτήν που προήλθε από τον κενό τάφο της Αναστάσεως. Όμως, η ζωή που προβάλλουν κρύβει πολλές δόλιες παγίδες και μοχλούς πονηρούς, μέσα από τον φόβο του θανάτου και την έλλειψη εμπιστοσύνης. Έτσι, στοχεύουν συνεχώς στη διαίρεση των ανθρώπων, υποβάλλοντάς τους την ιδέα ότι, για να ευτυχήσουν, πρέπει να εξουσιάσει και να κυριαρχήσει ο ένας πάνω στον άλλον, να αποδείξουν σε όλους την ισχύ τους, να προβάλουν και να επιβάλουν τον εαυτό τους μέσα από διάφορες κατακτήσεις, να ικανοποιήσουν τις εγωκεντρικές τους επιθυμίες, που τις ονομάζουν «δικαιώματα», και μετά, να εκφράσουν την οργή τους όταν δεν τις πραγματοποιούν.
Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά
Μπροστά σε όλες αυτές τις δυσμενείς καταστάσεις, ας μη μείνουμε σκυθρωποί, όπως οι δύο μαθητές του Ιησού που περπατούσαν προς τους Εμμαούς μετά την Ανάσταση, γεμάτοι από απογοήτευση και αμφιβολίες για το γεγονός, αλλά να ντυθούμε τον φωτεινό χιτώνα που λάβαμε στη βάπτισή μας, ο οποίος φωτίζεται από το Φως που ανάτειλα από τον Πανάγιο Τάφο του Κυρίου. Να προσφέρουμε τον εαυτό μας στον Θεό, όπως ταιριάζει σε ανθρώπους που πέθαναν και αναστήθηκαν σε μια νέα ζωή. Να κάνουμε κάθε μέλος μας όπλο στα χέρια του Θεού για το καλό[1]. Να ζητούμε πάντα την αγάπη, το έλεος, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη του Θεού. Να διακηρύττουμε το χαρούμενο άγγελμα της ειρήνης. Να κρατάμε πάντα αναμμένη τη φλογερή πίστη μας στον Αναστημένο Χριστό σαν ένα ακοίμητο καντήλι στην καρδιά μας. Να διαφυλάττουμε την ενότητα της πίστεώς μας μέσα από την αλληλεγγύη. Προπαντός, να μένουμε σταθεροί στην ελπίδα μας, η οποία στηρίζεται στην υπόσχεση ότι ο Θεός δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ˙ ότι ο Αναστημένος Κύριος θα είναι πάντοτε μαζί μας. Αυτή η ελπίδα μας στερεώνει και μας ασφαλίζει σαν άγκυρα, οδηγώντας μας στα ενδότερα της Βασιλείας Του.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω.
Ευχόμαστε το ανέσπερο φως της Αναστάσεως να λάμψει στις καρδιές μας, να πληρώσει τα σύμπαντα οικουμένη και να διαλύσει κάθε υπαρξιακό και κοσμικό σκοτάδι. Ο αναστημένος Χριστός να ειρηνεύσει τις ψυχές μας και τον κόσμο και η χάρις Του να ενεργεί μέσα μας ακατάπαυστα παρέχοντας μας τη βεβαιότητα της παρουσίας Του στην προσωπική μας ζωή και στο ευρύτερο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Χρόνια πολλά και ευλογημένα, πλήρη αναστασίμου φωτός και πασχάλιας χαράς.
Άγιον Πάσχα του δισχιλιοστού και εικοστού τετάρτου σωτηρίου έτους
Διάπυρος προς Χριστόν Αναστάντα ευχέτης πάντων ημών.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
†Ο ΡΟΔΟΥ ΚΥΡΙΛΛΟΣ
