Την ανάγκη η Πολιτεία να εμπιστευθεί περισσότερο τις Περιφέρειες τόνισε ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου και Β’ Αντιπρόεδρος της ΕΝΠΕ, Γιώργος Χατζημάρκος, στην ομιλία του κατά την πρώτη μέρα των εργασιών του θεματικού συνεδρίου της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος που διεξάγεται στην Πάτρα, με θέμα τη Θεσμική Θωράκιση των Περιφερειών και την Αγροτική Ανάπτυξη.
Γιώργος Χατζημάρκος στο συνέδριο της ΕΝΠΕ: “Θωράκιση των Περιφερειών σημαίνει θωράκιση της κοινωνίας”
“Θωράκιση της Περιφέρειας σημαίνει θωράκιση της κοινωνίας” ανέφερε ο Περιφερειάρχης και ζήτησε από την Πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών να εμπιστευθεί τον θεσμό, που παρά το γεγονός ότι έχει πίσω του μόλις 14 χρόνια ζωής, έχει προσφέρει πολλά και μπορεί να δώσει ακόμη περισσότερο. “Μετά από μια δύσκολη 10ετία, η χώρα πάτησε στα πόδια της και σε αυτό συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό ο θεσμός των Περιφερειών” σημείωσε και πρόσθεσε ότι “ο θεσμός δεν απολογείται ούτε για ένα ευρώ δημοσιονομικής εκτροπής της χώρας”.
Ο κ.Χατζημάρκος τόνισε ότι παρά τα 14 μόλις χρόνια των Περιφερειών, καλούνται στον δημόσιο διάλογο να απολογηθούν για όλα τα προπατορικά αμαρτήματα της χώρας.
O Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου και Β’ Αντιπρόεδρος της ΕΝΠΕ, Γιώργος Χατζημάρκος σε ανάρτηση του στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης επισημαίνει τα εξής:
“Στην Πάτρα, παρουσία της Υπουργού Εσωτερικών Νίκης Κεραμέως, του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών Θοδωρή Λιβάνιου, του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό Θανάση Κοντογεώργη, του Προέδρου της ΚΕΔΕ Λάζαρου Κυρίζογλου και των συνεργατών μας Αντιπεριφερειαρχών και Περιφερειακών Συμβούλων, συζητήσαμε για την ενηλικίωση του θεσμού των Περιφερειών.
Ενός θεσμού που, στην σημερινή του μορφή, μετρά μόλις 14 χρόνια ζωής.
Σε αυτά τα χρόνια, όλα δύσκολα, οι Περιφέρειες έβαλαν πλάτη, έφεραν αποτελέσματα, έδωσαν λύσεις και δεν συνέβαλαν στο δημοσιονομικό πρόβλημα της ούτε με ένα ευρώ. Γιατί, είναι οργανισμοί που λειτουργούν με κανόνες και νοικοκυριό. Στις 13 Περιφέρειες της χώρας, που η κάθε μία έχει την δική της ταυτότητα και προσωπικότητα, γίνεται δουλειά ουσιαστική, που κρίνεται, σωστά, αυστηρά από τους πολίτες και στα 14 αυτά χρόνια ζωής του θεσμού, ο πήχης των προσδοκιών της κοινωνίας έχει ανέβει ψηλά. Και αυτό, το προκάλεσε ο ίδιος ο θεσμός.
Έφτασε η ώρα να μιλήσουμε πλέον για όλα αυτά που θα ενδυναμώσουν την αποτελεσματικότητα του θεσμού αλλά και για τους μύθους μέσα στους οποίους ζούμε και εξαντλούμε τον δημόσιο διάλογο. Και θα μιλήσουμε. Με θάρρος, αλήθειες και χωρίς να λυγίζουμε από την πιθανότητα ή βεβαιότητα να γίνουμε στόχος επιθέσεων.
Οι 4 πρώτοι μύθοι της πατρίδας μας:
● Ξεκινώντας απο τον έλεγχο: Θέλουμε έλεγχο και δεν μας πειράζει καθόλου που δεν είναι μόνο ένας. Ας είναι όσοι η πολιτεία κρίνει οτι απαιτούνται αλλά δεν μπορεί πλέον να συνεχιστεί το καθεστώς στο οποίο κανένας απο τους πολλούς ελέγχους που δεχόμαστε δεν είναι οριστικός, κανένα επίπεδο δεν λαμβάνει υπόψιν το προηγούμενο και δεν δεσμεύει το επόμενο.
●Συνεχίζοντας, στη Δικαιοσύνη: ο ρόλος της είναι εξαιρετικά κρίσιμος και απόλυτα σεβαστός, αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε ή να ομολογήσουμε οτι δεν μπορεί να ασκήσει διοίκηση και αυτό το επισημαίνουμε γιατί φτάσαμε πλέον στο σημείο, μία στις δέκα λέξεις στον δημόσιο διάλογο να είναι η λέξη
“εισαγγελέας”.
●Συνεχίζουμε με τους δαίμονες μας, για τους οποίους, αντί να τους αντιμετωπίσουμε, ανακαλύπτουμε νέα αφηγήματα που θολώνουν την εικόνα. Παράδειγμα: αντί να συζητάμε για τα αίτια που μας οδήγησαν σε ελλείψεις στις υποδομές, ανακαλύψαμε τον εξαιρετικά νέο και ξενόφερτο όρο “overtourism”. Μιλάμε για overtourism σε νησιά που 7 ή 8 μήνες τον χρόνο έχουν ερημιά! Γιατί, επαναλαμβάνω, δεν θέλουμε να μιλήσουμε για τους λόγους για τους οποίους η κατασκευή υποδομών στα νησιά είναι εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα. Λόγω της υποχρηματοδότησης ή λόγω των αναρίθμητων προσφυγών που δέχονται τα έργα στο στάδιο της αδειοδότησης τους. Φοβόμαστε να μιλήσουμε δημόσια για αυτό για να μην μας κατηγορήσουν οτι αρνούμαστε νόμιμο δικαίωμα συμπολιτών μας, αλλά δεν είναι έτσι. Εχουμε κάθε σεβασμό στα δικαιώματα των συμπολιτών μας, αλλά όταν 5 ή 10 χρόνια μετά την εκδίκαση των προσφυγών οι μελέτες είναι πλέον ανεπίκαιρες και οι προϋπολογισμοί των έργων έχουν εκτοξευθεί, το “μάρμαρο” το πληρώνει η κοινωνία.
●Θα μιλήσουμε για τον μύθο των οριζόντιων λύσεων. Οχι, δεν ισχύει το ρητό “one size fits all” σε Περιφέρειες.
Παράδειγμα: δεν μπορεί εφαρμόζονται για την μεταφορά μαθητών οι ίδιοι κανόνες στην ηπειρωτική χώρα και στη νησιωτική χώρα.
●Στο δημοσιονομικό περιβάλλον: δεν μπορεί σε ένα χρηματοδοτικό πλάνο 5ετούς διάρκειας, οι ετήσιες πιστώσεις να είναι 15% αυτού! Κάτι λείπει εδώ. Οπως βέβαια, κάτι λείπει απο το χρηματοδοτικό περιβάλλον τόπων που παράγουν έσοδα αλλά δεν μένει σε αυτούς τους τόπους αυτό το ποσοστό που θα τους επιτρέψει να υπηρετήσουν αποτελεσμστικά το επίπεδο της οικονομίας που έχουν κερδίσει.
Εχουμε ακόμα πολλά να πούμε και βέβαια ακόμα πιο πολλά να κάνουμε. Ομως θα μιλήσουμε. Πρώτα απ’ όλα με τον Πρωθυπουργό που εμπιστευόμαστε, τουλάχιστον εγώ, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και με την κοινωνία.
Εχουμε δουλειά, αλλά έχουμε και πάθος για αυτό που κάνουμε. Και θα ολοκληρώσουμε αυτό που ξεκινήσαμε, κτίζοντας κάθε μέρα, δημιουργικά, έργα, δράσεις και πρωτοβουλίες, και Εμπιστοσύνη”
