Κατά 751% αυξήθηκαν τα καταλύματα Airbnb στην Αττική στο διάστημα μεταξύ 2014 και τέλος του 2023, σύμφωνα με στοιχεία της AirDNA, που επεξεργάστηκε το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων. Το ίδιο διάστημα οι ξενοδοχειακές κλίνες στην Αττική αυξήθηκαν μόλις 16%.
Σε αριθμούς: Το 2014, οι κλίνες τύπου Airbnb ήταν 16.083. Στο τέλος του 2023, ο αριθμός τους αγγίξει τις 137.000, όταν το σύνολο των ξενοδοχείων της Αττικής προσεγγίζει τις 68.000. Αυτό σημαίνει ότι η δυναμικότητα των Airbnb αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό 24%, έναντι 1% του ξενοδοχειακού δυναμικού.
Η τελευταία μελέτη της Grant Thornton, εξάλλου, έδειξε ότι ο τζίρος των βραχυχρόνιων μισθώσεων στην Ελλάδα είχε ξεπεράσει τα 3,3 δισ ευρώ πριν από δύο χρόνια, επομένως η επίδοση αυτή έχει ανεβεί τώρα υψηλότερα.
Συνολικά, σε όλη την Ελλάδα, σύμφωνα με τα επεξεργασμένα στοιχεία του ΙΤΕΠ, ο αριθμός των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης μόνο στην πλατφόρμα της Airbnb, ανέρχεται σε 279.886 μονάδες.
Σχολιάζοντας τα στοιχεία αυτά, στο iefimerida, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, Γιάννης Χατζής δήλωσε:
«Τα συγκριτικά στοιχεία του ΙΤΕΠ για την αύξηση των κλινών μεταξύ ξενοδοχείων και βραχυχρόνιας μίσθωσης στην Αττική και σε δημοφιλείς προορισμούς του Νοτίου Αιγαίου, είναι αποκαλυπτικά της πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί και συγκαλύπτεται πίσω από μια απλουστευτική συζήτηση περί υπερτουρισμού. Ένα πρόβλημα υπάρχει κι αυτό είναι η ανεξέλεγκτη επέκταση της δραστηριότητας των βραχυχρόνιων μισθώσεων, με δεκαπλάσιο σχεδόν ρυθμό αύξησης κάθε χρόνο σε σχέση με τα ξενοδοχεία, μέσα στη δεκαετία 2014 – 2023.
Εκεί ακριβώς εντοπίζεται και η επιβάρυνση των υποδομών και οι δυσλειτουργίες στη διαχείριση της καθημερινότητας μονίμων κατοίκων και επισκεπτών. Όπως επίσης και η όξυνση της στεγαστικής κρίσης με την αλματώδη αύξηση των ενοικίων. Τα στοιχεία δεν αφήνουν περιθώρια για υποθέσεις και υπεκφυγές. Για τη δραστηριότητα απαιτείται ρύθμιση διότι στο τέλος της μέρας ελεύθερη αγορά δεν σημαίνει ασύδοτη αγορά. Επιπλέον, η συζήτηση που έχει ανοίξει για την αύξηση του τέλους παρεπιδημούντων οφείλει να λάβει υπόψη τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων στις πόλεις και στους προορισμούς και σε καμία περίπτωση δεν θα γίνει ανεκτή μια ισοπεδωτική οριζόντια αύξηση επί δικαίων και αδίκων. Ο ξενοδοχειακός κλάδος είναι αποφασισμένος να περιφρουρήσει την ανταγωνιστικότητά του και θα είναι απέναντι σε κάθε προσπάθεια, απ’ όπου κι αν προέρχεται, να είναι πάλι αυτός η εύκολη εισπρακτική λύση. Να πληρώσει αυτός που πραγματικά επιβαρύνει και αυτός δεν είναι ο ξενοδόχος».
